Behin Auzperrin, atso bat konfesatzera joan zen. Bekatutxoren bat edo beste konfesatu eta gero, esan zion apaizari beste zera bat konfesatu behar ziola, baina ez zuela zera hori konfesatzeko indarrik, zeharo lotsaturik zegon-eta. Apaizak esan zion:
- Emakumea, bekatari handiena ere besoak zabal-zabal hartu bazuen Jesus maiteak… Esan ezazu, emakumea, esan zera hori zer den.
Eta emakumeak, lotsa-lotsa eginda esan zion:
- Gorputz-kristi eguneko prozesioan hamabi metroko zera bat egin nuela.
- Hamabi metroko zer?
Eta emazteak bota zuen:
- Hamabi metroko haize bat, apaiz jauna, hamabi metroko… puzker bat!
Apaiza pentsakor gelditu zen une batez eta, hauxe galdetu zion:
- Eta nola neurtu zenuen zera hori, hamabi metro zera bat zela esan duzu-eta, nola neurtu ahal izan zenuen, nola neurtu zure zeraren, lan gaitz horren luzetasuna?
- Badakizu, apaiz jauna, Perkaineko atarian hamabi metroko mihise bat, oihal bat jartzen dela?
- Bai
- Bada, mihise horren bazter batean hasi nuen zera botatzen, eta beste bazterrean bukatu… hamabi metro!
Gero gertatutakoaz ez dut nik izan berririk.
Maximo Iziz. Hiriberri
